[ Latin ] Lettre 854 

Utinam nihil aliud mihi faciendum incumberet erga te, quam ut gratias agerem ob librum Menagii ¹ tam promptè et tam humaniter commodatum ; sed ad tristiora offici me vocat luctus ille domesticus quo angeris, filio unico teque dignissimo orbatus ², quem non virtutis egentem, abstulit atra dies et funere mersit acerbo Haud mihi deessem, si non facultate poetica prorsus essem destitutus, quin ut factum à multis aliis nominis tui illustrissimi cultoribus, virtutes adolescentis ornatissimi carmine funebri celebrarem, simulque publice testarer quàm molesta si mihi immatura ejus mors, jactura sanè gravissima non modo tuæ familiæ / sed etiam Reipublicæ Literariæ, quæ nihil non sibi polliceri poterat ab eruditissimo illo Juvene, paternis vestigiis ad gloriam et famam grassaturo, tuisque præceptis et cura jam multijugæ doctrinæ compote, ita ut publicis lectionibus illius daret egregia specimina. Tanto vehementius Deum Optimum Maximum venerari debemus, ut te incolumen diu præstet,ac Nestoreos in annos, cum non amplius sperare fas sit, postquam necessitas lethi (quam tardam omnino experieris, si quid valeant bonorum vota) rebus humanis te exemerit, fore ut solatium afferat natus patrem regenerans, ejusque successor in cathedra quoque Ultrajectina ³. Vale, vir Amplissime, fortemque agas non minus quam eruditum virum in ista calamitate paterna. Opto Tibi divinæ bonitatis auxilia cæteraque omnia faustissima. Tuus ex asse

Bayle